ယနေ့ခေတ်မှာ အမျိုးသားရော အမျိုးသမီးတွေပါ ချိန်းတွေ့တဲ့အက်ပ်တွေနဲ့ ဆိုရှယ်မီဒီယာတွေကနေတစ်ဆင့် ရွေးချယ်စရာတွေ အများကြီး ပေါ်ပေါက်လာတာကို ကြုံတွေ့နေရပါတယ်။ ဒီလို ရွေးချယ်စရာတွေ ပေါများလာတာနဲ့အမျှ လူတွေဟာ အစားထိုးဖို့ ပိုမိုလွယ်ကူလာတယ်လို့ ခံစားလာရပါတယ်။
အစားထိုးနိုင်မှု (Replaceability) ဆိုတာက အဓိက ပြဿနာတစ်ခု ဖြစ်လာပါတယ်။ ဥပမာ၊ ပထမဆုံး ချိန်းတွေ့တဲ့အခါ အနည်းငယ်လေး လိုအပ်ချက်ရှိတာနဲ့ "နောက်တစ်ယောက်" လို့ အလွယ်တကူ တွေးလိုက်ကြပါတယ်။ "သူက ငါ့ကို သိပ်မရယ်အောင် မလုပ်နိုင်ဘူး"၊ "သူက ၆ ပေ အောက်နဲနဲလေး နိမ့်တယ်"၊ "ချက်ချင်းကြီး ရင်ခုန်စရာ မကောင်းဘူး"၊ "ပထမဆုံးညမှာ သူက ငါ့ကို [ __ ] ဖို့ မလိုချင်ဘူး" စသဖြင့် အပြစ်ရှာပြီး နောက်တစ်ယောက်ကို ရှာဖွေဖို့ ဝန်မလေးတော့ပါဘူး။
ချိန်းတွေ့တဲ့အက်ပ်တွေနဲ့ ဆိုရှယ်မီဒီယာတွေ မပေါ်ခင်ကတော့ အမျိုးသမီးအများစု ချိန်းတွေ့ခဲ့တဲ့ အမျိုးသားတွေဟာ တစ်ခုခု ထူးခြားတဲ့ အရည်အချင်းတွေ ရှိတတ်ကြပါတယ်။ ဥပမာ- သူတို့ချဉ်းကပ်ပုံ၊ သူတို့ရဲ့ဟာသဉာဏ်၊ ဒါမှမဟုတ် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ "စမ်းသပ်မှု" တွေကို သူတို့ကိုင်တွယ်ပုံ စသဖြင့် အရည်အချင်းအချို့ ပေါင်းစပ်ပါဝင်နေတတ်ပါတယ်။ အဲဒီတုန်းက အမျိုးသမီးတွေဟာ အမျိုးသားကို ရူးရူးမူးမူး ဆွဲဆောင်မှုရှိလို့ ချိန်းတွေ့တာမျိုး မဟုတ်ဘဲ၊ နောက်ပိုင်းမှ ဆွဲဆောင်မှုတွေ ပေါ်ပေါက်လာတာမျိုး ဖြစ်ပါတယ်။ သူတို့ဟာ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို အခွင့်အရေးပေးဖို့ ပိုမိုဆန္ဒရှိခဲ့ကြပါတယ်။
အရင်တုန်းကဆိုရင် အလားအလာရှိသူ (potential) ဆိုတာက အရေးကြီးတဲ့ အချက်တစ်ခုဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် အခုအချိန်မှာတော့ အစားထိုးနိုင်မှု က စိတ်ရှည်သည်းခံမှု နေရာကို အစားထိုးဝင်ရောက်လာပါပြီ။
ဒီအခြေအနေကို သင်ဘယ်လိုမြင်လဲ။ လက်ရှိ ချိန်းတွေ့တဲ့ဓလေ့က အရင်ကနဲ့ ဘယ်လို ကွာခြားသွားတယ်လို့ ထင်ပါသလဲ။
0 Comments