ပျော်ရွှင်မှုဆိုတာ အမှတ်တရတွေကို ဖန်တီးတာပဲ

ဘဝမှာ ပျော်ရွှင်မှုဆိုတာ ဘာလဲလို့ တစ်ခါတလေ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မေးကြည့်ဖူးတယ်မဟုတ်လား။ တစ်ချို့က ပိုက်ဆံများမှ ပျော်ရွှင်မယ်၊ တစ်ချို့က အောင်မြင်မှုရမှ ပျော်ရွှင်မယ်လို့ ထင်ကြပေမယ့်၊ တကယ်တမ်းမှာ ပျော်ရွှင်မှုဆိုတာ ကိုယ့်ဘဝထဲက အသေးအဖွဲ အမှတ်တရတွေကို စုဆောင်းပြီး၊ အဲဒါတွေကနေ နှလုံးသားထဲ အေးချမ်းမှုကို ရှာဖွေတာမျိုး ဖြစ်နိုင်တယ်။ ဒီဆောင်းပါးမှာ ကျွန်တော် ဒီအကြောင်းကို စဉ်းစားပြီး၊ ဘယ်လို အမှတ်တရတွေက ကိုယ့်ကို ပျော်ရွှင်စေနိုင်လဲဆိုတာကို ဆွေးနွေးကြည့်ပါမယ်။

ပျော်ရွှင်မှုရဲ့ အဓိပ္ပါယ်က ဘာလဲ?

ပျော်ရွှင်မှုဆိုတာ တစ်ခါတလေ ကြီးမားတဲ့ အောင်မြင်မှုတွေ၊ ဒါမှမဟုတ် ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ဘဝတစ်ခုကနေ လာတယ်လို့ ထင်ရပေမယ့်၊ တကယ်တမ်းမှာ အသေးအဖွဲလေးတွေကပဲ ပိုပြီး စိတ်ချမ်းသာမှုကို ပေးတတ်ပါတယ်။ ဥပမာ၊ ကလေးတွေနဲ့ အတူတူ ရေခဲမုန့်စားရင်း ရယ်မောခဲ့တဲ့ အချိန်၊ မိသားစုနဲ့ ညစာစားရင်း စကားပြောခဲ့တဲ့ ညနေခင်း၊ ဒါမှမဟုတ် မိုးရေထဲမှာ ကလေးတွေနဲ့ အတူ ခုန်ဆော့ခဲ့တဲ့ နေ့တစ်နေ့—ဒီလို အချိန်လေးတွေက နှလုံးသားထဲ အမှတ်တရအဖြစ် သိမ်းဆည်းပြီး၊ နောက်မှ ပြန်တွေးမိတဲ့အခါ ပျော်ရွှင်မှုကို ပြန်ခံစားရစေပါတယ်။

ကျွန်တော်တွေးမိတာက၊ ဒီလို အမှတ်တရတွေဟာ ဘဝထဲက ရတနာသိုက်လေးတွေလိုပါပဲ။ သူတို့ကို ဖန်တီးဖို့ ပိုက်ဆံမလို၊ အချိန်များများ မလိုပါဘူး—ကိုယ့်ဘေးမှာ ရှိတဲ့ လူတွေ၊ အချိန်တိုလေးတွေကို အဓိပ္ပါယ်ရှိအောင် သုံးရုံပါပဲ။

ဘယ်လို အမှတ်တရတွေက ပျော်ရွှင်မှုကို ဖန်တီးပေးလဲ?

ပျော်ရွှင်မှုကို ဖန်တီးပေးတဲ့ အမှတ်တရတွေဆိုတာ ကြီးကြီးမားမား မဟုတ်ဘဲ၊ ရိုးရှင်းတဲ့ အခိုက်အတန့်လေးတွေ ဖြစ်တတ်ပါတယ်။ ဒီမှာ ဥပမာလေးတချို့—

မိသားစုနဲ့ အချိန်ကုန်တာ - ကလေးတွေနဲ့ အိမ်မှာ အတူတူ ကစားတာ၊ ဒါမှမဟုတ် မိဘတွေနဲ့ စကားပြောရင်း ထမင်းစားတာမျိုးဟာ ရိုးရှင်းပေမယ့် နွေးထွေးတဲ့ အမှတ်တရတွေ ဖြစ်စေပါတယ်။
အလိုလို ဖြစ်လာတဲ့ အချိန်တွေ - ဥပမာ၊ မိုးရွာတဲ့နေ့မှာ ကလေးတွေနဲ့ အတူ မိုးရေထဲ ပြေးဆော့တာ၊ ဒါမှမဟုတ် ရုတ်တရက် မိသားစုနဲ့ အပြင်ထွက်ပြီး ရေခဲမုန့်စားတာမျိုးက မမျှော်လင့်ဘဲ ပျော်စရာတွေ ဖြစ်လာတတ်ပါတယ်။
သေးသေးလေးတွေကို အမှတ်ထားတာ - ကလေးက ပန်းကလေးတစ်ပွင့် ခူးပြီး ပေးလာတာ၊ ဒါမှမဟုတ် မိသားစုဝင်တစ်ယောက်က ရယ်စရာစကားတစ်ခွန်း ပြောလိုက်တာမျိုးကို သတိထားမိရင်၊ ဒါတွေက နောက်မှ ပြန်တွေးရင်း ပြုံးမိစေတဲ့ အမှတ်တရတွေ ဖြစ်လာပါတယ်။

ကျွန်တော်ထပ်ထည့်ပြောချင်တာက၊ ဒီလို အမှတ်တရတွေကို ဖန်တီးဖို့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် အချိန်ပေးဖို့ လိုပါတယ်။ ဖုန်းကို ခဏဘေးချထားပြီး၊ ကလေးတွေနဲ့ တကယ် စကားပြောတာ၊ အတူလုပ်တာမျိုးက ပိုပြီး အဓိပ္ပါယ်ရှိတယ်လို့ ထင်ပါတယ်။

မြန်မာ့ဘဝထဲမှာ ဒီလို အမှတ်တရတွေ

မြန်မာနိုင်ငံမှာ မိသားစုနဲ့ အချိန်ကုန်တာဟာ အရင်ကထက် ပိုပြီး တန်ဖိုးထားလာတဲ့ အရာတစ်ခု ဖြစ်လာတယ်လို့ ကျွန်တော်မြင်ပါတယ်။ ဥပမာ၊ အိမ်မှာ မိသားစုစုံပြီး ထမင်းဝိုင်းထိုင်တာ၊ ဘုရားသွားတာ၊ ဒါမှမဟုတ် ပွဲတော်တွေမှာ ကလေးတွေနဲ့ အတူဆော့တာမျိုးဟာ မြန်မာ့ဘဝထဲက ရိုးရှင်းပြီး ပျော်စရာ အမှတ်တရတွေပါ။ ဒါပေမယ့် အခုခေတ်မှာ အလုပ်များတာ၊ ဖုန်းသုံးတာတွေကြောင့် ဒီလို အချိန်လေးတွေ နည်းလာတာကို သတိထားမိပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒီလို အမှတ်တရတွေကို တမင်ဖန်တီးဖို့ ကြိုးစားဖို့ လိုတယ်လို့ ထင်ပါတယ်။

ကျွန်တော်ထပ်ထည့်ပြောချင်တာက၊ မြန်မာ့ယဉ်ကျေးမှုထဲမှာ မိသားစုကို တန်ဖိုးထားတာက အမြဲရှိခဲ့တာမို့၊ ဒီလို ရိုးရှင်းတဲ့ အချိန်လေးတွေကို ပိုပြီး အလေးထားရင်၊ ကိုယ့်ဘဝထဲ ပျော်ရွှင်မှုတွေ ပိုများလာနိုင်တယ်။ ဥပမာ၊ ကလေးတွေနဲ့ ရိုးရာဂိမ်းတွေ ဆော့ကြည့်တာ၊ ဒါမှမဟုတ် မိသားစုနဲ့ အတူ သင်္ကြန်မှာ ရေကစားတာမျိုးက မြန်မာ့ဘဝထဲ ထူးခြားတဲ့ အမှတ်တရတွေ ဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်။

နိဂုံးချုပ်

ပျော်ရွှင်မှုဆိုတာ တကယ်တော့ ကြီးကြီးမားမား ရှာဖွေစရာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ့်ဘဝထဲက ရိုးရှင်းတဲ့ အခိုက်အတန့်လေးတွေကို ဖန်တီးပြီး၊ အဲဒါတွေကို နှလုံးသားထဲ သိမ်းထားရင်၊ အမှတ်တရတွေရဲ့ ရတနာသိုက်တစ်ခု ဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ယုံကြည်တာက၊ ဒီလို အမှတ်တရတွေဟာ ဘဝမှာ ဘာပဲဖြစ်လာဖြစ်လာ၊ ကိုယ့်ကို ပြုံးမိစေမယ့်၊ အေးချမ်းစေမယ့် အရင်းအမြစ်တွေ ဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့် ဒီနေ့ပဲ ကလေးတွေနဲ့၊ မိသားစုနဲ့ အချိန်လေးတစ်ခု ဖန်တီးကြည့်ပါ—ဒါဟာ ကိုယ့်ဘဝရဲ့ ပျော်ရွှင်မှုသိုက်ကို စတင်စုဆောင်းတာပဲ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။