လူတစ်ယောက်က အရင်က ပွေခဲ့ရှုပ်ခဲ့တာ၊ ဒါမှမဟုတ် အကျဉ်းထောင် အကြိမ်ကြိမ်ဝင်ခဲ့တာမျိုးကနေ သင့်အတွက်ဆိုပြီး ပြောင်းလဲသွားပြီဆိုတာ သိရတာဟာ ကိုယ့်အတွက် မာနတက်စရာ၊ စိတ်ကျေနပ်စရာ ကောင်းတဲ့ ခံစားချက်တစ်ခု ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ လက်တွေ့အခြေအနေကတော့ သင်ဟာ တခြားအမျိုးသမီးတွေနဲ့ ယှဉ်ပြိုင်နေတာမဟုတ်ဘဲ၊ သူ့ရဲ့ ငယ်ဘဝနဲ့ ယှဉ်ပြိုင်နေတာ ဖြစ်ပါတယ်။
ဥပမာ၊ စိတ်ဒဏ်ရာရနေပြီး အပေါင်းအသင်းမှားယွင်းနေတဲ့၊ မူးယစ်ဆေးသုံးစွဲနေတဲ့ အမျိုးသားတစ်ဦးကို "ငါသူ့ကို ပြင်ပေးနိုင်မယ်၊ ငါက သူ့အတွက် ထူးခြားတဲ့သူ ဖြစ်မယ်" လို့ သင်တွေးနေတယ်ဆိုရင်၊ သင်ဟာ သူ့ရဲ့ ငယ်ဘဝက ရရှိခဲ့တဲ့ စိတ်ဒဏ်ရာတွေနဲ့ ယှဉ်ပြိုင်နေတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ငယ်ဘဝက ရရှိခဲ့တဲ့ ဒဏ်ရာတွေနဲ့ သင်ဘယ်လိုမှ ယှဉ်ပြိုင်လို့ မရပါဘူး။ ဒီပြိုင်ပွဲမှာ သင်အမြဲတမ်း ရှုံးနိမ့်နေပါလိမ့်မယ်။
သူ့ရဲ့ စွဲလမ်းမှု ဒါမှမဟုတ် အကျင့်ဆိုးတွေ ဖြစ်ပေါ်လာရတဲ့ အကြောင်းရင်းတွေဟာ သင်နဲ့ မတွေ့ခင်ကတည်းက ရှိနေပြီးသားပါ။ သင်ဟာ သူ့ရဲ့ကုထုံးပညာရှင်မဟုတ်သလို၊ သူ့ရဲ့ဒဏ်ရာရဲ့ အကြောင်းရင်းလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါကြောင့် ဒီလိုနေရာမျိုးမှာ သင့်ကိုယ်သင် ထားတာကို ရှောင်ပါ။ ဒီလိုလုပ်ခြင်းက သင့်ကိုယ်သင် နာကျင်စေရုံသာ ရှိပါလိမ့်မယ်။
အကောင်းဆုံး လုပ်ဆောင်နိုင်တဲ့အရာကတော့ သူ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကုစားနေချိန်မှာ သင်က ဘေးကနေ ထောက်ပံ့ပေးဖို့ ပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ သူ့ရဲ့ ပြောင်းလဲမှုနဲ့ ကုစားနိုင်ခြင်းကို သင့်ရဲ့အရည်အချင်းကြောင့်လို့ ယူဆတာကတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ချစ်လွန်းတဲ့ (Narcissism) သဘောထား တစ်မျိုးပါပဲ။ သူ့ကို တကယ်ကျန်းမာစေချင်တာထက်၊ သူ့ရဲ့ကုစားနိုင်မှုကြောင့် သင်ကိုယ်တိုင် မာနတက်ပြီး "ငါလုပ်နိုင်တယ်" လို့ ခံစားချင်ရုံသက်သက်သာ ဖြစ်ပါတယ်။